O topieniu Marzanny i pochodzeniu nazwy rzeki Cichej

Pierwszy dzień wiosny już za nami, aura jednak nadal jest nieco zimowa. Ledwie zauważamy pierwsze nieśmiałe oznaki wiosny. Czy na pewno pamiętaliśmy o porządnym „utopieniu” Marzanny w tym roku? :)

Ciekawie o tym zwyczaju- a przy okazji o pochodzeniu nazwy rzeki Cichej opowiada Jacek Pycia w książce „Nad cichą”:

Grecki wyraz Moira (Moros) oznacza: los, przeznaczenie, boginię losu ludzkiego czyli śmierci. Słowianie od tego wyrazu greckiego maja słowa: mór, zmora, mara, umierać, śmierć itp. No i boginię śmierci czyli przeznaczenia ludzkiego zwaną: Marą, a po zmiękczeniu: Marza, a zdrobniale: Marzanna- czczoną u Polaków i Czechów (…) Corocznie na wiosnę, kiedy rzeka Cicha wylała wskutek roztopów wiosennych, obchodzono święto Marzanny. Wówczas mieszkańcy Komorowa, (…) topili czyli wrzucali do rzeki posąg bogini Marzanny, oznaczającej śmierć, czyli zimę, że już jest umorzona, gdyż nastaje wiosna czyli nowe życie, przyczem zanurzali się w wodzie, lali wodą i wpychali do wody.

Wskutek tej uroczystości samą rzekę zwano po grecku: Tikhe, co los, albo przeznaczenie, a nawet boginię losów ludzkich, po zmiękczeniu po polsku: Cicha czyli rzeką losów ludzkich, albo przeznaczenia, że topiono w niej ich sprawczynię, boginię Marzannę .(…) Była więc rzeką świetą czyli ubóstwianą.