czwartek, 9 lutego 2023
Finisaż wystawy w Galerii U Jaksy
„ Pomiędzy – Formą, Materią, Skalą” to druga międzynarodowa wystawa prezentowana w BWA „ U Jaksy” w Miechowie. Tym razem uczestnikami projektu są nauczyciele akademiccy takich ośrodków artystycznych jak: Akademie Sztuk Pięknych w Krakowie, Warszawie, Gdańsku, Łodzi, Wrocławiu, w Helsinkach – Finlandia, Akademia Sztuk w Bańskiej Bystrzycy – Słowacja, oraz artyści związani z UMK w Toruniu i UAP w Poznaniu.
„Pomiędzy” stawia pewne graniczne wyznaczniki które trudne są do jednoznacznego definiowania. Przestrzenie artystycznych działań lokowanych na obrzeżach wymykają się tradycyjnym klasyfikacjom, dlatego też tak istotnym elementem w nazwie jest słowo Pomiędzy stając się kryterium i osią kreującą założenie wystawy.
Dobór artystów reprezentujący różny potencjał wrażliwości, odmienny sposób definiowania poruszanych problemów i niejednokrotnie mający odrębne rozwiązania rzeźbiarskie, materiałowe manifestujące się w powstałych pracach. Lokowane są one na płaszczyźnie artystycznych działań trudnych momentami do sklasyfikowania.
Kolejnym ważnym czynnikiem inicjowania prezentacji wystawienniczych takich jak ta jest popularyzacja rzeźby, a zwłaszcza małej formy rzeźbiarskiej, medalu, reliefu.
Sztuka jest jest w znacznej mierze dialogiem z widzem i otaczającą rzeczywistością, komunikatem i śladem zmian na płaszczyźnie filozoficzno-społecznej. Kod kulturowy zapisany w powstałych pracach zaświadcza o czasach, w których żyjemy i tworzymy.
Dobór artystów reprezentujący różny potencjał wrażliwości, odmienny sposób definiowania poruszanych problemów i niejednokrotnie mający odrębne rozwiązania rzeźbiarskie, materiałowe manifestujące się w powstałych pracach. Lokowane są one na płaszczyźnie artystycznych działań trudnych momentami do sklasyfikowania.
Kolejnym ważnym czynnikiem inicjowania prezentacji wystawienniczych takich jak ta jest popularyzacja rzeźby, a zwłaszcza małej formy rzeźbiarskiej, medalu, reliefu.
Sztuka jest jest w znacznej mierze dialogiem z widzem i otaczającą rzeczywistością, komunikatem i śladem zmian na płaszczyźnie filozoficzno-społecznej. Kod kulturowy zapisany w powstałych pracach zaświadcza o czasach, w których żyjemy i tworzymy.
O tym, że rzeźba jest prymarną formą komunikacji dobitnie zaświadcza światowej sławy rzeźbiarz Tim Scott. W jednym z tekstów pisze tak: „Rzeźba jest prawdopodobnie najwcześniejszą formą ludzkich, ekspresyjnych reakcji na świat fizyczny i jego siedlisko. Wczesny człowiek odkrył, że interakcja między jego fizycznym bytem i możliwościami a otoczeniem wymaga jakiejś formy widocznego, konkretnego komentarza, i tak narodziło się to, co dziś nazywamy rzeźbą. Wczesne plemiona ludzkie na całym świecie rozwinęły to, a wiele społeczeństw rozwinęło to jako wyraz swojej tożsamości i kultury. Zasadniczo wymagało to stworzenia z materiałów jakiejś formy obrazów opartych na ludzkim (zwierzęcym) ciele i jego fizycznych możliwościach. Był to jedyny sposób wyrażania się, który okazał się reprezentować „rzeczywistość” ich przekonań i bytu, a jego dosłowna fizyczność była odpowiednim substytutem przekonań, seksualności i wyimaginowanych światów – a także wyjaśniała świat rzeczywisty” .
Kurator wystawy, dr Sławomir Biernat
Partnerzy:
