Strój ludowy- jak ubierali się mężczyźni

Nasz post o stroju ludowym Miechowianek cieszył się sporym zainteresowaniem. Dziś pora na opis stroju męskiego. Tak o nim mówił Józef Mikołaj Wiślicki w 1847 r.:

„Właściwych kierezyj jest trzy odmiany, które tameczny lud używa. Kierezja granatowa z taką suką (peleryną trójgraniastą), a rzadko czerwoną, wyszywana jest na kołnierzu, mankietach i na rogach poły i na samej suce włóczką karmazynową w desenie oraz złocistymi (mosiężnymi) blaszkami i kółeczkami; używają jej tylko chłopaki z okolic Miechowa i w tym mieście zwykle bywa wyrabiana.

Czapka niska, rogata, z barankiem czarnym, takiegoż koloru co i wyszywanie, kołnierz i podszewka mankietów. Czasem bywa granatowa a pawie piórko przy niej oznacza nieżonatego parobczaka, rzadko zaś poważnego gospodarza.

Biała w niebieski kolor mieniąca się i na przodzie ufałdowana, pod szyją na świecącą spinkę założona koszula, wygląda na piersiach spod kierezji, na którą przypasowują rzemienny od dwóch do trzech cali pas szeroki, biały w krzyże, gwiazdy, błyszczącymi ćwieczkami wybity, przy którym z boku przyczepiona kaletka służy do schowania hubki, grzebienia, kozika i pieniędzy. Na rzemykach wiszących u pasa przymocowane jest stalowe krzesiwo i od 30 do 60 kółek mosiężnych wielkości stosunkowej od grosza do talara.

Spodnie płócienne białe, częściej w paski lub niebieskie albo czerwone prążki, bynajmniej nie obcisłe, kryją się w butach kolan sięgających. Buty na obcasach stalowymi na cal wysokimi podkówkami opatrzone.”

Grafika „Typ z pow. miechowskiego”- źródło http://muzeum.miechow.pl/wystawa-wloscianska/stroj-ludowy/

Grafika „Orkiestra włościańska spod Miechowa”- źródło „Miechów na dawnych pocztówkach” J. Malatyński